สองเชลยถูกเจาะทวารหนักอย่างแรงในขณะที่ถูกผูกไว้และปิดปากบนโต๊ะ

ในห้องใต้ดินมืดๆ สกปรกๆ สองเชลยผู้ไม่สงสัยถูกมัดไว้กับโต๊ะไม้ที่แข็งแรง ปากถูกยัดด้วยผ้าเพื่อป้องกันเสียงใดๆ เล็ดลอดออกไป เชลยที่แสนซาดิสในธรรมชาติของพวกมันกระตือรือร้นที่จะสํารวจความต้องการที่บิดเบี้ยวของพวกมัน หนึ่งในเชลยชายหนุ่มถูกดุนทะลวงไปในอากาศ ขาอ้ากว้างเมื่อถูกแท่งหนาทะลวงอย่างรุนแรง เสียงกรีดร้องแห่งความทรมานดังอู้อี้จากการปิดปาก แต่ความเจ็บปวดที่กัดกินบนใบหน้าก็มากพอที่จะส่งเสียงหนาวเหน็บลงกระดูกสันหลังของใครก็ได้เชลยอีกคนเป็นผู้หญิงไม่รอดพ้นจากความโหดเหี้ยม ปากของเธอเต็มไปด้วยเชือก ร่างกายบิดเร่าไปมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกบังคับให้สุขกับผู้ที่ถูกขังอยู่ภายในห้อง ก้องกับเสียงสําลักและสําลักคําอ้อนวอนของเชลยเพื่อความเมตตาที่ตกอยู่ในหูหนวกนี่คือฉากของความบ้าคลั่งที่บริสุทธิ์ การแสดงความปรารถนาที่มืดมิดและบิดเบี้ยวที่สุด ไม่ใช่เพื่อคนใจเสาะ แต่สําหรับคนที่กระหายความสุดขีดมันคือการเลี้ยงความรู้สึก.